„Tylko dwie rzeczy są nieskończone: Wszechświat oraz ludzka głupota, choć nie jestem pewien co do tej pierwszej” – A. Einstein

Albert Einstein zasłynął jako autor szczególnej i ogólnej teorii względności, jednak nagrodę Nobla przyznano mu za wyjaśnienie zjawiska fotoelektrycznego.

• Nie był błyskotliwym dzieckiem, późno zaczął mówić i był milczącym chłopcem. Zaczął czytać dopiero w wieku dziewięciu lat. W szkole miał kłopoty z pisaniem i uczył się bez entuzjazmu. Był dyslektykiem.
• W wieku kilkunastu lat Einstein zadecydował, że zajmie się fizyką i mając 17 lat rozpoczął studia na politechnice w Zurychu. Był przeciętnym studentem, opuszczał wiele wykładów i korzystał z notatek swoich bardziej pilnych kolegów.
• Po dojściu Hitlera do władzy Einstein znalazł się pod silnym obstrzałem krytyki z racji swojego żydowskiego pochodzenia. Jego książki palono, a osobisty majątek skonfiskowano. Kiedy opuścił Niemcy w 1932 roku, naziści wyznaczyli nagrodę za jego głowę 20000 marek. Krótko mieszkał w Belgii, ostatecznie wyjechał na stałe do Stanów Zjednoczonych.
• Napisał list do prezydenta Stanów Zjednoczonych, w którym zalecał podjęcie prac nad budową bomby atomowej. Sam jednak nigdy nie uczestniczył w pracach nad tym projektem.
• Nie przywiązywał wielkiej wagi do spraw życia codziennego. Po co na przykład czyścić buty, gdy ciągle pada deszcz lub nosić w tym czasie kapelusz, gdy schnie on o wiele wolniej niż jego włosy.
• Obliczył, że w ciągu swojego życia wykorzystał zaledwie 5% swojego mózgu.

W jaki sposób on to obliczył? Odpowiedź na to pytanie zabrał ze sobą do grobu.

• Miał wielkie poczucie humoru i dar zaskakiwania celnymi odpowiedziami.
• W okresie, gdy regularnie prowadził zajęcia na uczelni, jeden z jego studentów ze zdziwieniem stwierdził: Panie profesorze, pytania na tegorocznym egzaminie były takie same jak w latach poprzednich!. Einstein odparł: To prawda, lecz w tym roku odpowiedzi są inne.
• Był człowiekiem niezwykle skromnym. Anegdota głosi, że tak odpowiedział na pytanie swojego 9-letniego syna o to, czym wsławił się w nauce: Gdy ślepy żuczek pełznie po powierzchni kuli, nie zauważa, że jego droga jest zakrzywiona. Mnie szczęśliwie udało się to zauważyć.
• Teoria względności wyrosła z rozważań Einsteina nad naturą przestrzeni czasu. Jak to później podsumował: Dlaczego właśnie ja sformułowałem zasadę względności? Ile razy zadaję sobie to pytanie wydaje mi się, że przyczyna jest następująca: Normalny dorosły człowiek w ogóle nie rozmyśla nad problemami czasu i przestrzeni. W jego mniemaniu przemyślał to już w dzieciństwie. Ja jednak rozwijałem się intelektualnie tak powoli, że czas i przestrzeń zajmowały moje myśli nawet wtedy, gdy stałem się już dorosły.

Opracowanie: B.Kedziora